Evlilik sözleşmesi, çiftlerin evlilik öncesinde veya sırasında mal varlıklarını nasıl yöneteceklerini belirleyen hukuki bir belgedir. Türk Medeni Kanunu'na göre, evlilik sözleşmesi yaparak çiftler, kanunda belirtilen dört farklı mal rejiminden birini seçebilirler: mal ayrılığı, edinilmiş mallara katılma, paylaşmalı mal ayrılığı ve mal ortaklığı. Bu sözleşmeler, çiftlerin mal varlıklarını koruma altına alırken, olası bir boşanma durumunda yaşanabilecek anlaşmazlıkları da önlemeye yardımcı olur.

Evlilik sözleşmesi yaparken karşılaşılan yaygın hukuki sorunlar arasında, tarafların sözleşmenin içeriği konusunda tam bir anlaşmaya varamaması ve sözleşmenin hukuka uygun bir şekilde düzenlenmemesi yer alır. Ayrıca, taraflardan birinin sözleşmeyi baskı altında imzaladığı iddiası da sıkça karşılaşılan bir durumdur. Bu tür sorunların önüne geçmek için, sözleşmenin her iki tarafın da rızasıyla ve hukuki danışmanlık alınarak hazırlanması önemlidir.

Evlilik sözleşmesi hazırlarken dikkat edilmesi gereken pratik öneriler arasında, tarafların mal varlıklarını ve borçlarını açıkça belirtmeleri, sözleşmenin her iki tarafın da menfaatlerini koruyacak şekilde düzenlenmesi ve hukuki danışmanlık alınması yer alır. Güncel yargı kararları, evlilik sözleşmelerinin geçerliliği ve uygulanabilirliği konusunda önemli ipuçları sunmaktadır. Örneğin, Yargıtay kararları, sözleşmenin tarafların özgür iradesiyle yapılmış olması gerektiğini vurgulamaktadır.

Sonuç olarak, evlilik sözleşmesi, çiftlerin mal varlıklarını ve hukuki haklarını koruma altına almanın etkili bir yoludur. Türk Medeni Kanunu'nda belirtilen mal rejimleri, çiftlere farklı seçenekler sunarak, evlilik süresince ve sonrasında mal paylaşımını düzenlemelerine olanak tanır. Evlilik sözleşmesi hazırlarken, hukuki danışmanlık almak ve sözleşmenin her iki tarafın da menfaatlerini koruyacak şekilde düzenlenmesi, olası hukuki sorunların önüne geçmek için önemlidir.