Arabuluculuk, Türk hukuk sisteminde dava alternatifleri arasında önemli bir yer tutmaktadır. 2012 yılında yürürlüğe giren 6325 sayılı Hukuk Uyuşmazlıklarında Arabuluculuk Kanunu ile birlikte, arabuluculuk kurumu hukuki uyuşmazlıkların çözümünde etkin bir yöntem olarak kabul edilmiştir. Bu kanun, tarafların kendi iradeleriyle bir araya gelerek, bağımsız ve tarafsız bir üçüncü kişi olan arabulucu yardımıyla uyuşmazlıklarını çözmelerine olanak tanır. Arabuluculuk, özellikle iş hukuku ve ticaret hukuku gibi alanlarda zorunlu hale getirilmiş olup, dava açılmadan önce arabuluculuk sürecinin tamamlanması gerekmektedir.

Türk hukukunda arabuluculuk süreciyle ilgili karşılaşılan yaygın hukuki sorunlar arasında, tarafların arabuluculuk sürecine katılma konusundaki isteksizlikleri ve arabuluculuk anlaşmalarının icra edilebilirliği yer almaktadır. Taraflar, genellikle dava sürecinin daha etkili olacağını düşünerek arabuluculuk sürecine katılmaktan kaçınabilirler. Ayrıca, arabuluculuk sonucunda varılan anlaşmaların icra edilebilirliği konusunda da bazı hukuki belirsizlikler yaşanabilmektedir. Bu sorunların çözümü için, arabuluculuk anlaşmalarının mahkeme kararı niteliğinde olması ve tarafların sürece katılımını teşvik edici düzenlemelerin yapılması önerilmektedir.

Arabuluculuk sürecinin etkin bir şekilde işlemesi için taraflara bazı pratik önerilerde bulunulabilir. Öncelikle, tarafların arabuluculuk sürecine açık fikirli ve çözüm odaklı bir yaklaşımla katılmaları önemlidir. Ayrıca, arabuluculuk sürecinde tarafların hak ve yükümlülükleri konusunda bilgilendirilmeleri ve sürecin şeffaf bir şekilde yürütülmesi gerekmektedir. Güncel yargı kararları, arabuluculuk sürecinin etkinliğini artırmak amacıyla, arabuluculuk anlaşmalarının icra edilebilirliğini güçlendiren düzenlemelerin yapılması gerektiğini ortaya koymaktadır.

Sonuç olarak, arabuluculuk, Türk hukuk sisteminde dava alternatifleri arasında önemli bir çözüm yolu olarak öne çıkmaktadır. Arabuluculuk, tarafların kendi iradeleriyle uyuşmazlıklarını çözmelerine olanak tanıyan, hızlı ve maliyet etkin bir yöntemdir. Ancak, arabuluculuk sürecinin etkinliğini artırmak için tarafların sürece katılımını teşvik edici düzenlemelerin yapılması ve arabuluculuk anlaşmalarının icra edilebilirliğinin güçlendirilmesi gerekmektedir. Bu bağlamda, arabuluculuk, Türk hukuk sisteminde daha yaygın ve etkin bir şekilde kullanılabilecek bir çözüm yolu olarak değerlendirilmektedir.