Türkiye'de kiracı ve ev sahibi hakları, Türk Borçlar Kanunu çerçevesinde düzenlenmiştir. Kira sözleşmeleri, kiracı ve ev sahibi arasında yapılan ve tarafların hak ve yükümlülüklerini belirleyen önemli bir hukuki belgedir. Türk Borçlar Kanunu'nun 299. maddesi ve devamında kira sözleşmelerine ilişkin hükümler yer almaktadır. Bu hükümler, kira sözleşmesinin nasıl yapılacağı, tarafların hak ve yükümlülükleri, kira bedelinin belirlenmesi ve artışı gibi konuları kapsamaktadır.

Kira sözleşmeleriyle ilgili en yaygın hukuki sorunlar arasında kira bedelinin zamanında ödenmemesi, kiralanan taşınmazın amacı dışında kullanılması ve kira sözleşmesinin haksız yere feshedilmesi yer almaktadır. Kiracıların, kira bedelini zamanında ödememesi durumunda ev sahipleri, Türk Borçlar Kanunu'nun 315. maddesi uyarınca kiracıya ihtar çekerek sözleşmeyi feshedebilir. Ayrıca, kiralanan taşınmazın amacı dışında kullanılması da sözleşmenin feshi için bir neden olabilir.

Kira sözleşmeleriyle ilgili pratik öneriler arasında, sözleşmenin yazılı olarak yapılması ve tüm şartların açıkça belirtilmesi yer almaktadır. Ayrıca, kira artış oranlarının belirlenmesi konusunda tarafların anlaşması önemlidir. Güncel yargı kararları, kira artış oranlarının belirlenmesinde TÜFE oranlarının dikkate alınması gerektiğini vurgulamaktadır. Kiracı ve ev sahibi arasında çıkabilecek uyuşmazlıkların önlenmesi için sözleşmenin detaylı ve açık bir şekilde hazırlanması önerilmektedir.

Sonuç olarak, Türkiye'de kiracı ve ev sahibi hakları, Türk Borçlar Kanunu çerçevesinde detaylı bir şekilde düzenlenmiştir. Kira sözleşmeleri, tarafların hak ve yükümlülüklerini belirleyen önemli belgeler olup, dikkatli bir şekilde hazırlanmalıdır. Kiracı ve ev sahibi arasında çıkabilecek uyuşmazlıkların önlenmesi için sözleşmenin yazılı olarak yapılması ve tüm şartların açıkça belirtilmesi önem arz etmektedir. Ayrıca, kira artış oranlarının belirlenmesinde güncel yargı kararlarının dikkate alınması, taraflar arasında adil bir anlaşmanın sağlanmasına yardımcı olacaktır.