Evlilik sözleşmesi, çiftlerin evlilik öncesinde veya sırasında mal varlıklarını nasıl yöneteceklerini belirleyen bir anlaşmadır. Türk Medeni Kanunu'nun 202. maddesi, evlilik sözleşmelerinin yasal çerçevesini çizer ve çiftlere mal rejimlerini seçme hakkı tanır. Bu sözleşmeler, evlilik süresince veya boşanma durumunda mal paylaşımını düzenleyerek tarafların haklarını korur. Evlilik sözleşmesi yapmanın önemi, özellikle boşanma durumunda ortaya çıkabilecek anlaşmazlıkları önlemesi açısından büyüktür.

Evlilik sözleşmeleriyle ilgili yaygın hukuki sorunlar arasında, tarafların sözleşmenin içeriğini tam olarak anlamaması veya sözleşmenin hukuka uygun şekilde düzenlenmemesi yer alır. Ayrıca, taraflardan birinin sözleşmeyi baskı altında imzaladığı iddiaları da sıkça karşılaşılan sorunlardandır. Bu tür durumlar, sözleşmenin geçersiz sayılmasına neden olabilir. Türk Medeni Kanunu'na göre, evlilik sözleşmesinin geçerli olabilmesi için noter huzurunda düzenlenmesi gerekmektedir.

Evlilik sözleşmesi yaparken dikkat edilmesi gereken bazı pratik öneriler bulunmaktadır. Öncelikle, her iki tarafın da sözleşmenin içeriğini tam olarak anlaması ve özgür iradeleriyle imzalaması önemlidir. Ayrıca, sözleşmenin hukuka uygun şekilde hazırlanması için bir avukattan yardım almak faydalı olacaktır. Güncel yargı kararları, evlilik sözleşmelerinin geçerliliği konusunda önemli ipuçları sunmaktadır. Örneğin, Yargıtay kararları, tarafların iradelerinin sakatlanmadığı durumlarda sözleşmelerin geçerli sayılacağını belirtmektedir.

Sonuç olarak, evlilik sözleşmeleri ve mal rejimleri, çiftlerin mal varlıklarını koruma altına almanın etkili bir yoludur. Türk Medeni Kanunu'nun sağladığı yasal çerçeve sayesinde, çiftler mal rejimlerini ihtiyaçlarına göre belirleyebilir ve olası anlaşmazlıkların önüne geçebilirler. Evlilik sözleşmesi yaparken dikkat edilmesi gereken hususlar ve hukuki danışmanlık almak, tarafların haklarını en iyi şekilde korumalarını sağlayacaktır.