Türk Hukukunda nafaka, boşanma davaları sonrasında taraflardan birinin diğerine ekonomik destek sağlamak amacıyla ödenen bir miktardır. Türk Medeni Kanunu'nun 175. maddesi, nafaka yükümlülüğünü düzenlemektedir. Bu maddeye göre, boşanma nedeniyle yoksulluğa düşecek olan taraf, diğer taraftan nafaka talep edebilir. Nafaka miktarının belirlenmesinde, tarafların ekonomik durumları, yaşam standartları ve ihtiyaçları göz önünde bulundurulmaktadır. Son yıllarda, nafaka miktarının belirlenmesinde yeni kriterler getirilmiş ve bu durum, nafaka davalarının seyrini etkilemiştir.

Nafaka miktarının belirlenmesinde karşılaşılan yaygın hukuki sorunlar arasında, tarafların gelirlerinin doğru beyan edilmemesi, nafaka yükümlüsünün gelirini gizlemesi veya düşük göstermesi gibi durumlar yer almaktadır. Ayrıca, nafaka miktarının belirlenmesinde mahkemelerin farklı kararlar vermesi, hukuki belirsizliklere yol açabilmektedir. Bu durum, taraflar arasında uzun süren hukuki süreçlere ve anlaşmazlıklara neden olabilmektedir.

Nafaka miktarının belirlenmesinde pratik öneriler arasında, tarafların gelir ve giderlerini doğru ve eksiksiz bir şekilde beyan etmeleri, mahkemeye sunulan belgelerin güncel ve doğru olması yer almaktadır. Ayrıca, Yargıtay'ın son yıllarda verdiği kararlar, nafaka miktarının belirlenmesinde önemli bir rehber niteliği taşımaktadır. Örneğin, Yargıtay, nafaka miktarının belirlenmesinde tarafların yaşam standartlarının korunması gerektiğine vurgu yapmaktadır.

Sonuç olarak, Türk Hukukunda nafaka miktarının belirlenmesinde yeni kriterler, tarafların ekonomik durumları ve yaşam standartları gibi unsurlar göz önünde bulundurularak belirlenmektedir. Ancak, bu süreçte karşılaşılan hukuki sorunlar ve belirsizlikler, taraflar arasında anlaşmazlıklara yol açabilmektedir. Nafaka davalarında, tarafların doğru ve eksiksiz bilgi sunmaları, hukuki sürecin daha hızlı ve adil bir şekilde sonuçlanmasına katkı sağlayacaktır.